Αγρίμι είναι ο πόνος μου

δε λέει να δαμαστεί
μα το κουφάρι αυτό
από παιδί
πιάνει το χέρι
δαμάζει τ’ αλλουνού.
Νάτος, ο θόρυβος στον θώρακα
μοιρολογά την ανοχή
και τη γαλήνη που τυλίγομαι τα βράδια.