ΟΙ καρδούλες χτυπάνε στις ώρες των πουλιών

Και τα χαμόγελα περιχρυσώνουν

Τον ήλιο της αγάπης,

Θα’ θελα να πω για την αγάπη των ανθρώπων,

Αλλά με εμποδίζει ο πόνος των σωμάτων.

Κι αφού η ζωή είναι τόσο λίγη

Προς τι να προσπαθεί κανείς

Να πολεμήσει το κακό;

Φυτρώνει σαν σκληρό γρασίδι γύρω

Τριγύρω

Στων σωμάτων την πηγή.

Όμως η ευλογία του χαμόγελου

Γλυκαίνει την ανέκφραστη οδύνη

Και μεγαλώνει σαν φεγγάρι την υπομονή.