|
Στίχοι: Γεώργιος Ανυφαντής
Μουσική: Αμελοποίητα
Το κρύσταλλο. Και στρέφοντας τα μάτια
βλέπεις βαθιά το φέγγος του ονείρου.
Μακραίνουν οι ορίζοντες. Τ’ απείρου
πιο φωτεινά θωρείς τα μονοπάτια.
Τώρα π’ ανοίγουνε τις πύλες τα παλάτια,
μεθάς στην ευωδιά κρυμμένου μύρου.
Κι ως ρίχνεις τη στολή του καλογήρου
για ν’ ανεβείς, γυμνός, τα σκαλοπάτια
των άστρων που χορεύουν, ένα-ένα,
κλαίνε βουβά, πικρά τα περασμένα.
Τα μέλλοντα σαλεύουνε στα βάθη,
βουλιάζει ο νους σε κύμα πελαγίσο.
Θα νιώσεις, άραγε, του έρωτα τ’ αγκάθι,
της νοσταλγίας τη φωνή: "Γύρισε πίσω!"
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 376 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|