Ίσως αθώα περπάτησα
Πάνω στα νύχια των ποδιών
Οσφράνθηκα την απόσταση του άλλου χώματος
Εκείνου που ο άνεμος χτυπάει
Εμάντεψα το πρόσωπό του
Τώρα που ξέρει πως δεν το βλέπω
Λίγο πιο πάνω ο ουρανός άναβε
Συλλογιζόμουν χωρίς ντροπή
Το κάθε που εφύτρωνε λουλούδι