Το σώμα του στα μπαρ
μεθύζει κάθε βράδυ
και το πρωί χλωμή
κηλίδα που επιπλέει αμαρτωλή

Κι η πόλη τον κυκλώνει
τα φώτα της απλώνει ξανά
παιγμένο φιλμ νουάρ
και φόντο σκοτεινό το μπαρ

Θα `χει τύχη κι αύριο να πιει
ή κάποια αγάπη θα βρεθεί;

Κρυμμένος στους καπνούς
μοιράζει τις ματιές του σε πολλούς
μα όμως δεν μπορεί
να πνίξει από το βλέμμα την κραυγή

Και τότε νιώθει μόνος
στ’ αλήθεια τόσο μόνος ξανά
παιγμένο φιλμ νουάρ
και φόντο σκοτεινό το μπαρ

Θα `χει τύχη κι αύριο να πιει
ή κάποια αγάπη θα βρεθεί;