Κι έτσι σιγά να ταξιδεύουμε
στου Νότου τα νερά
τρελά πουλιά μεταναστεύουμε
σε μέρη πιο ζεστά.

Μέσα στους ήλιους που χανόμαστε
κατρακυλούν οι ελιές
σε θαλασσοσπηλιές κρυβόμαστε
να χτίσουμε φωλιές.

Στο Λιβυκό μεθάει ο Αύγουστος
με δυο φεγγάρια φως
στου Ανέμου τ’ ανοιχτό παράθυρο
με σεργιανά ο καιρός

Απ’ την αρχή πλάθοντας όνειρα
στο βλέμμα σου θωρώ
βράχους σπηλιές και μέρη απόμερα
μέσα τους να χαθώ

Φως της αλμύρας κάθε δειλινό
του Νότου τα νερά
με σεργιανούν σαν το παλιό καιρό
σε μέρη μυστικά

Στο Λιβυκό μεθάει ο Αύγουστος
με δυο φεγγάρια φως
στου Ανέμου τ’ ανοιχτό παράθυρο
με σεργιανά ο καιρός.