146
Πού να κρυφτεί κανείς από τις λέξεις; Στη στροφή του δρόμου
καραδοκούν και σχεδόν πάντοτε ορμούν σε κάθε ατάλαντο ποιη-
τή για να τον ποδοπατήσουν.
147
Οι λέξεις είναι οι επίδοξοι απαγωγείς του Ποιητή. Ζητούν για
λύτρα το βάρος του σε μελάνι.

148
Ένα τετράγωνο κι ένας κύκλος. Μια παράταιρη γεωμετρική
σχέση όπως αυτή του Κυνισμού με τον Λυρισμό.

149
Ξεχειλώνοντας τις ραφές του ο ποιητής χωράει πιο άνετα στο
ποίημα. Ξηλώνοντας το ποίημα το ίδιο, ανακουφίζεται.

150
Η αθανασία σού ανήκει, επίδοξε ποιητή. Η πειραγμένη σου
φαντασία αποβαίνει σε αυτό το θέμα χρήσιμη και δημιουργική.

151
Στις πύλες της αιωνιότητας επικρατεί ο μεγαλύτερος συνωστι-
σμός από υπερεκτιμημένους συγγραφείς κυρίως.

152
Ο μόνος που μονοπωλεί ερωτικά τη Μούσα είναι ο θεός της
Ποίησης. Οι υπόλοιποι απλά τη φαντασιώνονται.