Κλείνω, κλείνω τα μάτια,
βλέπω παλάτια, μέσα εσύ.
Κλείνω τα καλοκαίρια,
σφίγγω τα χέρια, μα δεν είσ’ εκεί.

Πώς να σε ξεχάσω
πού αλλού να ψάξω
πώς να σε αγγίξω
αφού δεν είσαι πια εδώ;
Πώς να σε ξεχάσω
πού αλλού να ψάξω
πώς να σε αγγίξω;
Είναι τ’ αντίο σου πικρό.

Κλείνω μια ιστορία
σαν αμαρτία μες στην καρδιά.
Κλείνω και τη φωνή σου,
σαν την ψυχή σου άλλη καμιά.