Πάνω στην ομιλία τους περπάτησαν οι άνθρωποι
Σαν δάσκαλοι που λησμόνησαν το μάθημα
Πάνω στην περιφρόνηση περάσαμε τον ποταμό
Και η τρέλλα μάς συνόδευε με ρόδινο φουστάνι

Οι χασμωδίες εκοίταξαν η μια την άλλη
Η μουσική ανοίγονταν απέραντη
Τα δέντρα χασμουριόντουσαν για να γελάσει το νερό
Τα φύλλα κατεβαίνανε για ν’ ανεβούμε εμείς

Κ’ είταν τα σύννεφα η σελήνη τα κυπαρίσσια
Οι θόρυβοι έλειωναν προτού πατήσουμε το φως
Τρώγαμε και δεν ξέραμε πως οι αναπνοές μας
Μπλεκόντουσαν με τις φιλύρες