Εκεί που ανταμώνουνε οι δρόμοι,
ανάμεσα Φυλής και Αχαρνών,
κανείς δε θα σου πει ένα συγγνώμη,
κορίτσι της σιωπής και των καημών.

Το σώμα σου λευκή εφημερίδα,
τα μάτια σου σημάδια των καιρών,
κι εσύ μισό φεγγάρι στην Αθήνα
στα μπαρ της μοναξιάς και των λυγμών.

Ξημέρωμα να δίνεις το φιλί σου
στα μπαρ κι ύστερα δίπλα στην αλάνα,
να πίνουν και να παίρνουν το κορμί σου,
μετά να σε φωνάζουνε " ".

Εκεί που ανταμώνουνε οι δρόμοι,
ανάμεσα Φυλής και Αχαρνών,
δε φέρνουνε χαρά οι ταχυδρόμοι,
το γέλιο έχει γίνει παρελθόν.

Κι απόψε θα σε ψάχνουνε οι νόμοι
πιο πέρα και πιο κάτω από `δω,
κι εσύ να το μοιράζεσαι ακόμη
με άλλους το δικό σου μερτικό.

Ξημέρωμα να δίνεις το φιλί σου
στα μπαρ κι ύστερα δίπλα στην αλάνα,
να πίνουν και να παίρνουν το κορμί σου,
μετά να σε φωνάζουνε " ".