Περπατώ και χάνω τις ενδιάμεσες ζωνες.
Αντιλαμβάνομαι τα πλησιέστατα μόνο
ή τα απώτατα.

Αυτή η ριζική εναλλαγή των αισθημάτων
ή μπορεί και αυτή η ανάδυσή τους σε αίσθημα διακριτό
μου επιβεβαιώνει την υποψία
ότι το πραγματικό
μόνο στα άκρα υφίσταται.

Το άπειρο δεν είναι σε όλα τα μέρη εξ ίσου άπειρο.
Στις στιγμές του τις πιο έντονες
οι πιο μεγάλες αποστάσεις απορροφώνται μεταξύ τους.
Το μεγαλύτερο μάθημα του απείρου
είναι ότι μερικές φορές δεν μπορεί να είναι άπειρο.