Kάθε φορά που σου μιλώ,
ένα λιβάδι μ’ ασφοδίλια ανθίζει στη γλώσσα μου,
δεν ξέρω από ποια πλευρά του ποταμού να κοιτάξω,
δεν ξέρω ποιος θα χτίσει, ένα σπίτι από ίσκιο, πρώτος
στη Νέκυια,
α, πικροί άγγελοι, έρχεστε τόσο γρήγορα...