Αχ, ζει, … αχ, ζει η καλή μου
σε πύργο μακρινό,
κι είναι ψηλός ο πύργος
και πώς μπορώ να μπω;

Το ξέρω η όμορφή μου
στον κήπο έχει φρουρούς,
μα ποιος το δρόμο φράζει
του νέου παλληκαριού;

Εγώ θα μπω στον πύργο
να σ’ έβρω μοναχή,
μονάχα νά `ταν νύχτα,
μια νύχτα σκοτεινή…
μια τρόικα μόνο νά `χα
να τρέχει ως αστραπή!