Μη μιλάς άλλο για πολιτική
μη μιλάς πια για αδικία!
Σιώπησε και κλάψε βουβά
μάζεψε τον πόνο της οργής
για τους χαροκαμένους
του νυν μεσαίωνα της απανθρωπιάς
και στον αιώνα της τάχα προόδου!
Μηδέ σπήλαια υπάρχουν
να κρύψουμε το σαρκίο και την ντροπή μας'
ίσως πίσω στις ρίζες αν στραφούμε
μπορεί και να έχουμε τροφή
ίσως και λίγη ησυχία
μα από την καρδιά
δε θα φύγει ο καημός
για την κατάντια των καιρών
και τόσων αθώων τον χαμό!
Ας μείνουμε εδώ αγκαλιά
κάτω από τη στέγη έναστρου ουρανού
να ζεσταθούμε κορμί με κορμί
να ενώσουμε καρδιά με καρδιά
χέρι με χέρι να βγούμε στον κόσμο
δυνατοί στο "εμείς μαζί"
στην επόμενης ημέρας τη χαραγή!
Να πάμε εθελοντές πλάι στους πονεμένους
να πάμε εθελοντές στους Σύριους που επέζησαν
και στους Έλληνες αφορεσμένους των καιρών
που άστεγοι προσεύχονται στα άστρα
για έλεος, ελαία και ψωμί!
Αχ, είναι και τόσα παιδάκια
δίχως σπίτια και γονείς
κι άλλα πόσα πονεμένα
που έχασαν το γέλιο τους
κι όμως ζουν κι ελπίζουν
για μια καλύτερη ζωή!
Έκαστος να γίνει αρωγός
από το δικό του προπύργιο
εφ ω ετάχθη να μάχεται
γκρεμίζοντας κάστρα αρπάγων
και χτίζοντας πάλι
λιθαράκι πάνω σε λιθαράκι
έναν ηρεμότερο κόσμο
με θύρα ένα ουράνιο τόξο
χωρίς δεσμά κι όρια
στην απλωσιά του νου και της καρδιάς!