Βρες μιαν άλλη νύχτα, για να τυραννάς
να πας ν’ ακούσεις μόνος σου που φυσάει ο αγέρας.
Πάλι θα σε δέσουνε ψόφια ξωτικά
για να τρως τα ψίχουλα της περασμένης μέρας.

Μέσα στο δωμάτιο, την πόρτα να κοιτάς
μικρό το καταφύγιο, δε θέλεις να κουρνιάσεις.
Σε μια φωλιά, που άδεια ειρωνικά
σου θυμίζει ό,τι θες να ξεπεράσεις.

Όλα όσα έκανες μπροστά σου θα τα βρεις
γλυκό παράπονο τη δίψα θα σου σβήνει.
Αφού σε τρόμαξε ο νόμος της σιωπής
να ξέρεις να πηδιέσαι, μ’ ό,τιδήποτε σε φτύνει.

Βρες μιαν άλλη νύχτα, για να τυραννάς
σε στράβωσαν απότομα τα φώτα όλου του κόσμου.
Τώρα σε τσουλάνε άδεια φορτηγά
σ’ ένα μονόδρομο που τελειώνει εμπρός μου.