Στίχοι μου
εσείς γνωρίζετε ποιος είμαι
ποιους δρόμους διέτρεξα για να σας δέσω
και πώς – με πόσο κόπο – γίναμε ένα.

Αυτός που βλέπετε είμαι
αυτός που μες στη νύχτα ομολογείτε
πλησίον της σιωπής
στα ρείθρα του αίματος κινούμενος

αυτός εδώ και τώρα

μια φορά – και για πάντα.

Στίχοι μου
δείξτε μου πού είναι ο Πόλεμος απόψε
- πού ματώνει ο άνθρωπος
πού στενάζει -
θέλω να σύρω εκεί τον Έρωτά μου
κι ολόκληρο να του τον παραδώσω.

Άλλο δεν έχω από το στίχο και τη νύχτα.

Απ’ την Αυγή θα λείπω.