Με τα σωθικά μας θα φιλήσουμε τις παρθένες
Που από άλλη άνοιξη ήρθαν σε μας
Σε μια σειρά από φοινικιές

Στα χείλια τους βάλαμε τα τραγούδια μας
Τη μουσική μας
Κι απ’ τα λιβάδια τώρα τις ακούμε
Απ’ τα λιβάδια εμείς
Κι αυτές πάνω στις βρύσες

Ω, η φιλοσοφία της χαράς
Κατεβάζει τη μάσκα
Πόσα φύλλα χρειάζονται
Της ζωής μας
Να κάνει πράσινο δάσος
Τον καιρό
Και να περπατάει αιώνια;