Τόσες ευχές,
τόση αγάπη,
ας ακουμπήσουν πάνω του
και ας γιατρέψουν τις πληγές...
Τόσο πολύ "τίποτα",
ποτέ δεν είχες ξανανοιώσει...
Μάζεψες τις σταγόνες
της βροχής,
και έπλυνες το πρόσωπό σου,
από τα δάκρυα...
Δεν ωφελεί πια να κλαις,
Κλαίει ο ουρανός για σένα...