Ύστερα,
μου έτεινες το χέρι σου
να το ακουμπήσω.
Ήξερες!
Μόνο εσύ, ήξερες.
Να μη μου πιάσεις το δικό μου,
Χαλινάρι πως,
ποτέ δεν είχα αντέξει.
Και τότε
σ'ακολούθησα.
Τότε που εγώ,
χάραζα το δρόμο
που βαδίσαμε μαζί.