Ζητείται θαύμα...
Έχασα πια το κουράγιο μου!
Λύγισαν τα γόνατα,
βούλιαξε η ψυχή
μεσ’ την απελπισία.
Χαμήλωσε το κεφάλι.
Tα χέρια, τρέμουν
όσο και το φυλλοκάρδι.
Δεν υπάρχει πια
ανάσα για να πάρω
ελπίδα.
Δεν τολμώ ούτε την σκέψη.
Aπελπισμένα ζητάω,
ενα θαύμα.