Ένα μικρό νυστέρι,
όχι απαραίτητα αποστειρωμένο.
Καμιά φορά,
ο πυρετός που προκαλεί η μόλυνση
είναι και επιθυμητός.
Χαράζεις κάπου κοντά
στο μέρος της καρδιάς.
Βουτάς την πέννα στο αίμα,
πονάς, νιώθεις, γράφεις...
Περιμένεις να στεγνώσει το χαρτί.
Μουτζουρώνεις ό,τι δε σ'αρέσει,
ξαναδοκιμάζεις...
Περιμένεις να ξυπνήσει αυτός που θα το διαβάσει...
Κοιμάσαι ανήσυχα, έχεις αγωνία.
Κρίνεσαι και κρίνεις.
Σε τσακίζει η απόσταση που σε σώζει!
Τη μισείς και της χρωστάς ταυτόχρονα.