Μέσα από τα παλιά καρνάγια
βγαίνει τις νύχτες μια φωνή
απ’ τα καράβια τα ρημάδια
που πια κανείς δεν τα πονεί

Μέσα από τα παλιά βαγόνια
στις αποθήκες του σταθμού
βγαίνουν τα παιδικά μου χρόνια
μ’ ένα μινόρε του καημού

Και μέσ’ απ’ την παλιά καρδιά μου
που ζητιανεύει τη ζωή
τραγούδια φάλτσα τα όνειρά μου
μέσα στου δρόμου τη βουή