Ξέρεις πως μ’ αρέσουν και φοράς τα θαλασσιά
να `ρχεσαι σαν κύμα να μου παίρνεις την καρδιά.
Ξέρεις πως μ’ αρέσεις και γι’ αυτό με τυραννάς,
κάνεις πως δε θέλεις μα κοντά μου τριγυρνάς.

Άσε το νάζι
και έλα που βραδιάζει, έλα.
Άσε το πείσμα,
σ’ το λέω είναι κρίμα, έλα.
Φεύγουν και πάνε
τα νιάτα μας περνάνε.
Έλα να σ’ το πω πως σ’ αγαπώ.

Ξέρεις πως μ’ αρέσουν και τα κόκκινα φοράς,
σαν φωτιά μ’ ανάβεις που με καις και με πονάς.
Ξέρεις πως για σένα έχω χάσει το μυαλό,
κι όμως με παιδεύεις και με κάνεις σαν τρελό.