Αγέρας είσαι και πουλί και πέλαγος και βρύση
Τρέχεις πετάς και χάνεσαι σ΄ανατολή και δύση.

Κι έλα να μείνεις μετα με να ριζωθείς αητέ μου
στσοι κλώνους να κουρνιάσεις μου τσοι τρυφερούς καλέ μου.