Απόψε τα μεσάνυχτα
με χίλια χτυποκάρδια,
για σένα πάλι φύλαξα, μικρούλα μου,
μες στο στενό σου βάρδια.

Στο βορινό παράθυρο
σου πέταξα μια πέτρα,
για να ξυπνήσεις να σε δω, να σε χαρώ,
μικρή μου καρδικλέφτρα.

Και να σου πω, λογάριαζα,
για ένα γλυκό μου πόνο,
που κρύβω μέσα στην καρδιά, μικρούλα μου,
και δεν το φανερώνω.

Μα συ που κρύβεις μια καρδιά,
στα στήθη, σιδερένια,
στην κάμαρα, κατάρα της, μικρούλα μου,
κοιμόσουν δίχως έννοια.