Έχω σεβνταλίκι φίνο και τι θα γινώ,
για μια μικροπαντρεμένη, δεκαεφτά χρονώ.

Είναι μικρό, είναι γλυκό,
άσπρο, παχουλό κουκλί, αλανιάρικο πουλί,
σε μπελά, θα `μπω γι αυτό, αχ, θα το κλέψω, δε βαστώ, αμάν.

Είναι μικροπαντρεμένο σε πολλούς μιλά
κι αν το `πεις, που το γουστάρεις, σε χαμογελά.

Δε νταγιαντώ τέτοιον καημό,
να το βλέπω να γελά, θα με βάλει σε μπελά,
το μικράκι μου, αυτό, αχ, θα το κλέψω, δε βαστώ, αμάν.