Μια κόρη μια, αμάν γιαλέλιμ,
μια κόρη μια Γαλαζιανή,
μια κόρη μια Γαλαζιανή,
εκεί στην, στην άμμο περπατεί.

Αγόρι την, αμάν γιαλέλιμ,
αγόρι την παρακαλεί,
αγόρι την παρακαλεί,
δώσ’ μου το κόρη το φιλί.

Δε σου το δί-, σπάσ’ τα,
χάλασ’ τα, δε σου το δίνω το φιλί,
δε σου το δίνω το φιλί,
γιατί μ’ έχει η μάνα μ’ μοναχή.

Κι απ’ την αγά-, αμάν γιαλέλιμ
κι απ’ την αγάπη την πολλή
κι απ’ την αγάπη την πολλή,
μου φτιάξαν γυάλινο κλουβί.

και μέσα, αχ, αμάν γιαλέλιμ
και μέσα με κλειδώσανε
και μέσα με κλειδώσανε
κι εσένα δε με δώσανε.

Μια κόρη, αχ, αμάν γιαλέλι,
μια κόρη Γαλαζιανή,
μια κόρη μια Γαλαζιανή,
στην άμμο περπατεί.