Χρόνια επικίνδυνα φέρεσαι και πρέπει,
να κοιτάζεις και να λες, ότι σου επιτρέπει…
Η ζωή μαργιόλα,
πριν στα πάρει όλα.
Άνδρα, απερίσκεπτα κάνεις τον καμπόσο
και στην τόση πίεση, εγώ δε θα ενδώσω…
μια γυναίκα πρέπει,
όλα να τα βλέπει.
Κοίτα, φέρσου έξυπνα τα `χεις κάνει ρόιδο,
μην νομίζεις συνεχώς, θα `μαι το κορόιδο.
Αν την πόρτα την διαβώ,
πίσω δεν ξαναγυρνώ.
Μάγκα κάτσε φρόνημα, θα φύγω , θα σ’ αφήσω.
Άλλη αγκαλιά αν βρω, δε γυρίζω πίσω.
Έχει ο έρωτας θαρρώ,
όρια μες τον καιρό