Τόσα ποιήματα γραμμένα
γι’ αγάπες, έρωτες και πάθη,
για μύρια βάσανα και λάθη…
έτσι όπως τα `χω στοιβαγμένα,
μες το μυαλό μου να τα κάψω…
κι ενώ μου έρχεται να κλάψω,
το ξέρω δε μου φταίει κανένα,
απλά… φοβάμαι μόνο εμένα.