Λόγια πικρά μου είπες
κι ακόμα σ’ αγαπώ
και σήμερα δεν ήρθες,
πώς θα ξημερωθώ.

Πού θα βρω την γαλήνη,
πού θα βρω λησμονιά
ο καημός δεν μ’ αφήνει
που `χω μέσ’ στην καρδιά.

Το σπίτι αδειανό
μου φαίνεται σαν ξένο,
κακία δεν κρατώ
και θα σε περιμένω.

Κακία δεν κρατώ,
θα περιμένω.

Σε δρόμο δίχως τέρμα
μονάχος περπατώ
στης ερημιάς το ψέμα
πώς να ξημερωθώ.

Πού θα βρω την γαλήνη,
πού θα βρω λησμονιά
ο καημός δεν μ’ αφήνει
που `χω μέσ’ στην καρδιά.

Το σπίτι αδειανό
μου φαίνεται σαν ξένο,
κακία δεν κρατώ
και θα σε περιμένω.

Κακία δεν κρατώ,
θα περιμένω.