Ποιος είναι αυτός εκεί ο τύπος
με το μυστήριο το ύφος
που μας κάνει το σπουδαίο
τον ωραίο τον βαρύ
και στα ζαχαρώματα μου αδιαφορεί.

Κι αν το βάλω πείσμα μου
θα σε κάνω θύμα μου
τύπε μου μυστήριε
και ποιος είσαι κύριε.

Πολύ ψηλά τον έχεις πάρει
τον αμανέ σου παλληκάρι
μα από το δικό μου λάσο
δεν ξεφεύγεις που θα πας
γιατί ξέρω πως σ’ αρέσω, πως μ’ αγαπάς.

Κι αν το βάλω πείσμα μου
θα σε κάνω θύμα μου
τύπε μου μυστήριε
και ποιος είσαι κύριε.