Όλα τα δέντρα την αυγή
δροσιά είναι γιομισμένα
κι εμένα τα ματάκια μου
με δάκρυα βουρκωμένα

Τα χιόνια και τα κρούσταλλα
φέρνουνε τα χαλάζια
τα δάκρυα κι οι στεναγμοί
φέρνουνε τα μαράζια

Δεν είναι κρίμα να διψώ
κι η βρύση να `ναι μπρος μου
νερό να μην μπορώ να πιω
μεγάλος ο καημός μου

Να `σουν στον κάμπο λεμονιά
εγώ στα όρη χιόνι
να λιώνω να ποτίζονται
οι δροσεροί σου κλώνοι.