Δροσιά κατακαλόκαιρου θα ήσουνα εσύ
αν μ’ άφηνες τον ίσκιο σου να ξαποστάσω.
Μα πριν καθίσω μ’ έδιωξες γιατί είχες κουραστεί,
μου είπες πως σου σκάω τη ζωή.

Και όταν ξανά ανάπνευσα σε άλλου τη σκιά
στους φίλους λόγο έκανες για προδοσία.
Σε άφησα διαμήνυες προτού καλά καλά
η σχέση μας θα άνοιγε φτερά.

Δεν αντέχω, άλλο δεν μπορώ
να γυρίσω πίσω να σε αγαπήσω.
Μια φορά μου ήταν αρκετό
την απόρριψη δεν ξαναζώ.

Το αεροπλάνο χάλασες προτού απογειωθεί
σώα βγήκα μα φτάνει αυτή η εμπειρία.
Η πτήση θα συνεχιστεί με άλλου το φιλί,
μαζί σου έχει σβήσει η μηχανή.

Δε σκέφτηκες πως οι πολλοί ψάχνουν τ’ άλλο μισό
εσύ όμως την πέταξες την ευκαιρία.
Μη με ζητάς λοιπόν μονάχα από εγωισμό
που με καινούριο ταίρι προχωρώ.

Δεν αντέχω, άλλο δεν μπορώ
να γυρίσω πίσω να σε αγαπήσω.
Μια φορά μου ήταν αρκετό
την απόρριψη δεν ξαναζώ.

Δεν αντέχω, άλλο δεν μπορώ
να γυρίσω πίσω και να ξαναρχίσω.
Μια φορά μου ήταν αρκετό
την απόρριψη δεν ξαναζώ.