Απόψε είδα όνειρο
που `χε πολλά ελάφια
και είπα ήρθε ο καιρός ν’ απολυθώ,
ν’ απολυθώ πιλάφια.

Εμπούχτισα τα σύρματα,
γυμνάσια και βάρδιες
βαρέθηκα το ένα δυο,
τις τρίωρες τις άδειες.

Χαραγματιές οι μέρες μου
που όλο και πληθαίνουν
στο σίδερο του κρεβατιού
τον ύπνο μου γλυκαίνω.

Τσατσάρα έχω ψυλαχτό
που πνίγει το μαράζι
και κάθε δόντι που μαδώ
σκαλί στον κόσμο βγάζει.