Στο σκοτάδι είν’ ο κόσμος μια σταλιά
μπαίνω μόνη κι η ανάσα μου βαριά
Κάτι ακούω μες τη νύχτα ξαφνικά
ποιος μιλάει, λόγια στα κρυφά

Είναι η πρώτη φορά που η φωνή της καρδιάς
μέσα μου ουρλιάζει μα εσύ δε μιλάς
Μες τη νύχτα ακούω τη φωνή της καρδιάς
πάρε με κοντά σου, κάτι ακόμα χρωστάς

Δεν κρυώνω τώρα πια στην παγωνιά
το κορμί μου δε θα κάψω στη φωτιά
χίλια χρόνια κι αν περάσουν θα `μαι εδώ
δε χαρίζω τη ζωή μου πια