Τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουνε με σένα
έχεις αλλάξει της ζωής μου το ρυθμό.
Πως θα μπορώ να ζω εγώ χωρίς εσένα
γλυκιά μορφή που μου θολώνεις το μυαλό.

Πώς να υπάρχω χωρίς εσένα
πώς να ζω.

Ζεις εσύ κι ανασαίνω εγώ
πονάς εσύ κι αρρωσταίνω εγώ
κλαις εσύ και πεθαίνω εγώ
θεέ μου πως την αγαπώ.

Αν σταματήσει το μυαλό μου να σε σκέφτεται
αν τα μάτια μου δε βλέπουνε το φως.
Αν η φωτιά που έχω μέσα μου δε φλέγεται
αν μ’ αρνηθεί κάποια στιγμή και ο θεός.

Τότε κι εγώ δε θα υπάρχω
δε θα ζω.

Ζεις εσύ κι ανασαίνω εγώ
πονάς εσύ κι αρρωσταίνω εγώ
κλαις εσύ και πεθαίνω εγώ
θεέ μου πως την αγαπώ.