Βαρύς ο αναστεναγμός σαν το βαρύ τ΄αμόνι
κι εγώ η βιόλα της αυγής τόνε σηκώνω μόνη.

Εγώ ΄μουν βιόλα της αυγής του ήλιου θυγατέρα
κι έγινα στάχυ άκαρπο πάνω σε μαύρη ξέρα.