Με πρόλαβε η συνήθεια
και σκούπισά το πάλι
δάκρυ χαράς που μια τζη μιας
έτυχε να προβάλει.


Κοίτα να δεις που η χαρά
ήρθε κι εγώ τρομάζω
αφού `χα μάθει μια ζωή
τον πόνο ν’ αγκαλιάζω.