Βγήκα απόψε δίχως κέφι
άλλη μια βόλτα στο Θησείο
οι φίλοι άκουγαν το ντέφι
από το βραδινό δελτίο
Κάποτε έμοιαζε απλό
ο νους μου σ’ άλλα να σαλπάρει
τώρα το σύννεφο αυτό
ξέρω από πίσω θα με πάρει.

Ίσως κι εσύ να `σαι κοντά
πολύ κοντά μου κατά βάθος
ίσως να ζούμε βιαστικά
ίσως να ζούμε κατά λάθος
Ίσως να θέλω να μαζέψω
από τις στάχτες μιαν ελπίδα
απ’ τη σιωπή λίγο κουράγιο
απ’ τη ζωή μια ηλιαχτίδα.

Βγήκα απόψε δίχως λόγο
γιατί βαριέμαι την οθόνη
έχει συσσίτιο στη γωνία
ψυχαγωγία με κουπόνι
Κι είναι μια πόλη μαγική
όταν τη βλέπεις από πάνω
μα μην κοιτάξεις χαμηλά
μες τις στοές κοιμούνται χάμω.

Είσαι κι εσύ κάπου κοντά
αλλά χαμένη κατά βάθος
κάποτε έμοιαζε απλό
να `χω σωσίβιο το πάθος
Βγήκα απόψε να χαζέψω
χωρίς καφέ κι εφημερίδα
ίσως να θέλω να μαζέψω
από τις στάχτες μιαν ελπίδα.