Ξένες φωνές στα χείλη μου
Φωνάζουν τ’ όνομά σου
Και σε καλούν στον ύπνο μου
Στα παραμιλητά μου

Κάθε καινούρια αγάπη σου
Τρυπάει το πρόσωπό σου
Για να φανεί η μοναξιά
Που ντύνει τ’ ονειρό σου

Οράματα, παθήματα,
Χάσματα κι αποσβέσεις
Χαμένα όνειρα πολλά
Προσθέσεις κι αφαιρέσεις

Είναι προχθές το σήμερα
Ανώνυμος ο χρόνος
Σκόρπια βροχή τα μάτια σου
Και πέρασμα ο πόθος

Άχρηστα χέρια μας κρατούν
Σώματα π’ αντιφάσκουν
Λιταία πύλη η καρδιά
Παραδομένου κάστρου.