Έξω πάλι βρέχει
αναρωτιέμαι ποιος να σ’ έχει,
ποιος στα δυο του χέρια σε κρατάει
και σου λέει ότι σ’ αγαπάει.

Σε ποιανού την αγκαλιά κοιμάσαι
άραγε περνάς καλά ή φοβάσαι.

Και μένω μόνος, μένω μόνος,
μένω μόνος στη βροχή
να σου φωνάζω, να φωνάζω
πως μου έλειψες πολύ.

Και μένω μόνος, μένω μόνος
κι έγινε ο πόνος μου φωνή,
γιατί έχεις φύγει, εσύ έχεις φύγει
και μου πήρες τη ζωή.

Έξω πάλι βρέχει
ποιος να σε προσέχει,
ποιος τα δυο σου χείλη να φιλάει
και στο πλάι σου γλυκοξυπνάει.

Σε ποιανού την αγκαλιά κοιμάσαι
άραγε καθόλου με θυμάσαι.

Και μένω μόνος, μένω μόνος,
μένω μόνος στη βροχή
να σου φωνάζω, να φωνάζω
πως μου έλειψες πολύ.

Και μένω μόνος, μένω μόνος
κι έγινε ο πόνος μου φωνή,
γιατί έχεις φύγει, εσύ έχεις φύγει
και μου πήρες τη ζωή.

Σε ποιανού την αγκαλιά κοιμάσαι
άραγε καθόλου με θυμάσαι.

Και μένω μόνος, μένω μόνος
μένω μόνος στη βροχή
να σου φωνάζω, να φωνάζω
πως μου έλειψες πολύ.