Ήπια και θυμήθηκα τόσες αναμνήσεις,
φίλε δε κρατήθηκα το ξέρω θα με βρίσεις.
Της έστειλα πως δεν μπορώ, μακριά της αρρωσταίνω,
της είπα πως την αγαπώ και πως αργοπεθαίνω.

Γι’ αυτό κι εγώ έστειλα ένα μήνυμα, μεθυσμένος λιώμα,
τα πάντα ήπια σαν νερό σαν διψασμένο χώμα.
Έστειλα ένα μήνυμα μεθυσμένος πάλι
γιατί αν μια καρδιά πονά δε φτάνει ένα μπουκάλι.

Δύο τα χαράματα ότι στείλεις λένε
είναι τα ξεσπάσματα αλήθειας που σε καίνε.
Στείλε αυτό που αισθάνεσαι, που θέλεις κατά βάθος,
γιατί αν μια καρδιά αγαπά ποτέ δεν κάνει λάθος.

Γι’ αυτό κι εγώ έστειλα ένα μήνυμα, μεθυσμένος λιώμα,
τα πάντα ήπια σαν νερό σαν διψασμένο χώμα.
Έστειλα ένα μήνυμα μεθυσμένος πάλι
γιατί αν μια καρδιά πονά δε φτάνει ένα μπουκάλι.