Από έρωτα γεμίσαν τα πνευμόνια
και η ανάσα μου χτυπάει των μουσών την όχθη

στην αγάπη
δυο καθρέφτες αντικριστά μαθαίνουν τον εαυτό τους
κι είναι συγκλονισμός

φεύγουν οι σπίθες από τη φωτιά
και δες, πως μοιάζουν με αστέρια

με ένα αντάμωμα

λίγο πριν αδειάσουν οι οινοχόοι τις κανάτες
μέθυσε χορεύοντας το Εγώ
και δύο κύκλοι ένωσαν το κέντρο τους

πουθενά δεν είναι ωραιότερα όσο κοντά σου.