Παίρνω μονάχος το μονοπάτι
που είναι έρμο, χωρίς διαβάτη,
ψάχνω να σ’ εύρω, γιομάτος θλίψη,
ποιος ξέρει, η νύχτα πού σ’ έχει κρύψει,
ψάχνω να σ’ εύρω, γιομάτος θλίψη,
ποιος ξέρει, η νύχτα πού σ’ έχει κρύψει.

Μαύρη η νύχτα, σαν την καρδιά μου
και μόνος, σέρνω τα βήματά μου,
ψάχνω να σ’ εύρω, γιομάτος θλίψη,
ποιος ξέρει, η νύχτα πού σ’ έχει κρύψει,
ψάχνω να σ’ εύρω, γιομάτος θλίψη,
ποιος ξέρει, η νύχτα πού σ’ έχει κρύψει.

Άστρο, κανένα δεν λάμπει απάνω,
θα προτιμούσα και να πεθάνω,
ψάχνω να σ’ εύρω, γιομάτος θλίψη,
ποιος ξέρει, η νύχτα πού σ’ έχει κρύψει,
ψάχνω να σ’ εύρω, γιομάτος θλίψη,
ποιος ξέρει, η νύχτα πού σ’ έχει κρύψει.