Είσαι το βάσανό μου,
είσαι μια κάψα στην καρδιά,
είσαι το πρόσωπό μου,
είσαι για μένα ζωγραφιά.

Ώρες δεν τα χορταίνω
τα δυο σου μάτια να κοιτώ,
δεν ξέρω τι παθαίνω,
όταν τα χείλη σου φιλώ.

Δεν ξέρω, δεν ξέρω γιατί υποφέρω,
γιατί να νομίζω φωτιά πως πατώ
κι όμως δεν πρέπει ποτέ ν’ αμφιβάλλω
πως δίχως εμένα δεν κάνεις λεπτό.

Είσαι το βάσανό μου,
είσαι μια κάψα στην καρδιά,
είσαι το πρόσωπό μου,
είσαι για μένα ζωγραφιά.

Να `ταν και να μπορούσα
για να σε κάνω φυλαχτό,
όπου και να περνούσα,
να βλέπω εσένα π’ αγαπώ.

Δεν ξέρω, δεν ξέρω γιατί υποφέρω,
γιατί να νομίζω φωτιά πως πατώ
κι όμως δεν πρέπει ποτέ ν’ αμφιβάλλω
πως δίχως εμένα δεν κάνεις λεπτό.

Είσαι το βάσανό μου,
είσαι μια κάψα στην καρδιά,
είσαι το πρόσωπό μου,
είσαι για μένα ζωγραφιά.