Κοίτα να δεις που και τ’ αγκάθια της ζωής
τα τρέμει και ο ποιο κακούργος πόνος
και πως τα μάγια που μου σπρώξαν στο κορμί
είχανε θέληση καλή μην μείνω μόνος.

Κοίτα να δεις που και οι φόβοι οι πιο ακριβοί
αλληθωρίζουν και κάνουν πως δεν βλέπουν
Κοίτα να δεις που οι πληγές πια είναι κλειστές
σκορπούν και με ανασταίνουν.

Εκείνη η ξάστερη η ματιά η παιδική
ξερίζωσε απ’ τα μάτια μου τα χρόνια τα σπασμένα
Κοίτα να δεις που κάποια μέρα σαν κι αυτή
ζαλίζομαι και πολεμάω για σένα.

Έκλεψα ήλιο που μου έκλεψε ο ουρανός
στο μέτωπο τον φύλαξα να μοιάζει με αεράκι
για να δροσίζει τις φωνές τις κάλπικες
που απολιθώθηκαν και στάζουνε φαρμάκι

Κοίτα να δεις που και ο Θεός μου μοιάζει παλαβός
με κοροϊδεύει κι ούτε ξέρει βόλτα να τα φέρει
Μες την σιωπή μου αν θυμάσαι στα είχα γνέψει όλα αυτά
και εσύ που κράτησες το χέρι.