Μου λες, κρατάς κλειδί τού παραδείσου
κι εγώ, κλειδί της κόλασης κρατώ,
βάζεις μπροστά εσύ τη λογική σου
κι εγώ, μπροστά τον παραλογισμό.

Έλα μαζί μου μόνο μια νύχτα
και μη σκεφτείς τον ψεύτη το ντουνιά,
ρίχ’ τα όλα τα τσιφτετέλια, ρίχ’ τα
και τον παράδεισό σου στη φωτιά.

Μου λες, τραβάς εσύ τον ίσιο δρόμο
κι εγώ τραβώ το δρόμο το στραβό,
εσύ ζητάς να ζήσεις σ’ άλλο κόσμο
μα εγώ, σε τούτο θέλω για να ζω.

Έλα μαζί μου μόνο μια νύχτα
και μη σκεφτείς τον ψεύτη το ντουνιά,
ρίχ’ τα όλα τα τσιφτετέλια, ρίχ’ τα
και τον παράδεισό σου στη φωτιά.