Θυμάμαι φορές που σας είδα σαν εχθρό
για `αυτό και τρέμω που μπορεί να σας μισήσω.
Φταίει που έμαθα νωρίς να νοσταλγώ
και να ιδρώνω κάθε γρίφο για να λύσω.


Φοβάμαι πως μια μέρα θα με φτάσετε
θα με τρομάξετε,
θα προσπεράσετε σαν κλέφτες που ξεφεύγουν στο λεπτό
δε θα μ’ αλλάξετε,
θα με ξεχάσετε
και θα κοιμάμαι εδώ.


Είναι γλυκιά ξανά ετούτη η βραδιά
μου φέρνει μύρο από παλιές αμαρτίες.
Ψυχές που έρχονται όλο και πιο κοντά
Και ψιθυρίζουνε δικές τους ιστορίες.