Το σπιτάκι στη γωνία
τώρα πολυκατοικία
πάει χάθηκε κι αυτό.

Το παράθυρο στο δρόμο
που `κλεινε το βράδυ μόνο
το κοιτάζω και πονώ.

Μια σελίδα από ένα γράμμα
μ’ ένα κοκκινάδι θαύμα
δυο χειλιών το σ’ αγαπώ.

Μια παλιά φωτογραφία
με γεμίζει νοσταλγία
τι να πρωτοθυμηθώ.

Από τα παλιά μπαλκόνια
συντροφιά τα χελιδόνια
με κοιτούσαν να περνώ.

Στο παράθυρο να φτάνω
να σου τραγουδώ σοπράνο
και μετά να σε φιλώ.

Στο παράθυρο του κόσμου
τώρα ξαναβγές και δώσ’ μου
ένα χέρι να πιαστώ.

Μια παλιά φωτογραφία
με γεμίζει νοσταλγία
τι να πρωτοθυμηθώ.