Στην πολυτάραχη ζωή μου
αποτελείς εξαίρεση.
Εσύ είσαι η υπογραφή μου
που δε σηκώνει αναίρεση.

Κάνω ν’ ανοίξω τα φτερά
μα μετανιώνω πάλι,
γιατί είναι ωραία η φυλακή
μες στη δική σου αγκάλη.

Στην πολυτάραχη ζωή μου
είσαι η αλήθεια και το φως,
η βάση η παντοτινή μου
κι ο τελευταίος μου σταθμός.

Κάνω ν’ ανοίξω τα φτερά
μα μετανιώνω πάλι,
γιατί είναι ωραία η φυλακή
μες στη δική σου αγκάλη.